പാപങ്ങളുണ്ടിവിടെ, പാവങ്ങളും..
വെളുത്തും, കറുത്തും
നീണ്ടു മെലിഞ്ഞും
തടിച്ചു കൊഴുത്തും
ബഹു ഭാഷ പാമ്പുകള്‍
നാവു നുണയും...
അന്തിപ്പിരാന്തിന്‍റെ
നിഴലില്ലാ രൂപങ്ങള്‍,
ചേലുടുത്തും, കടിച്ചും
ചിക്കി ചികഞ്ഞും
ആര്‍ത്തിമൂത്ത
മടിച്ചിക്കോതകള്‍..!
വിസയുള്ള പാമ്പുകള്‍..!
വിഷമില്ലാത്ത സുഗന്ധികള്‍...
വിടരുന്നു...ആടുന്നു..
ആട് പാമ്പേ..ആട് പാമ്പേ..
ആടാട് പാമ്പേ...?
മണമുള്ള തിരിച്ചുവരവിന്റെ സുഖ വാസന അവരെ ചിരിപ്പിച്ചതാകാം... ഇറ്റു തീര്‍ന്നു പോകാതെ തളം കെട്ടിയ കണ്ണ് നീരില്‍ അവസാനം എല്ലാം ഒരു മങ്ങലായി... തൊണ്ടയില്‍ വാക്കുകളുടെ കെട്ടുകള്‍ ഗദ്ഗദങ്ങളെ തടയുകയായിരുന്നുവോ എന്നറിയില്ല... പരുത്തതും അല്ലാത്തതുമായ കൈകള്‍ ഇറങ്ങി പോടാ എന്ന് പറയും പോലെ തടവി... കരഞ്ചു കലങ്ങിയ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ഒന്നും കാണാന്‍ കഴിന്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല... യാത്രയുടെ ചൂട് കൂട്ടിയത് കണ്ണ് നീരിന്‍റെ ഒഴുക്കായിരിന്നുവെന്ന് കരയുടെ തണുപ്പറിയിച്ചു..